Að klappa eða klappa ekki: „Sjálfsögðu á að klappa. Það vekur þá sem sváfu á sýningunni“

Elísa­bet Welding Sigurðar­dóttir vakti at­hygli fyrir skemmtilega pælingu á Twitter:

„Leik­hús­fólk hefur rætt þennan sið hjá á­horf­endum að klappa í lok sýningar og vilja mörg hver að þetta verði af­lagt. Þetta er vinnan þeirra. Ef þú klappar fyrir kassa­starfs­manni, lög­fr. og hjúkrunar­fr. þá er rétt­lætan­legt að klappa eftir leik­sýningu. Þetta er pæling.“

Skiptar skoðanir eru klárlega um málið, en eins og áður sagði þá hefur tíst Elísabetar fengið mikla at­hygli; og fólk hefur brugðist við tístinu á ýmsan hátt.

Björn Leví Gunnars­son alþingismaður bendir á að einu sinni hafi það verið til siðs að klappa eftir lendingu í flug­vél.

Sumir vilja einfaldlega að klappað verði sem mest, og af nánast öllu tilefni.

Athugasemd Tómasar Frosta Sæmundssonar vegna málsins er hnyttin og telst klárlega réttmætt sjónarmið og skemmtilegur vinkill á pælingu Elísabetar um klapp eða ekki klapp í leikhúsum: