„Það var tekið á móti mér í anddyrinu. Svo þegar ég labbaði aðeins lengra þá sá ég inn í matsalinn. Þá sá ég yngsta son minn uppi á borði. Hann lá þar hvítur. Bara á bleiunni sinni. Ég labbaði til hans. Tók í hendina á honum. Ísköld,“ segir Hafsteinn Númason lýsir því þegar hann kom í land í Súðavík eftir að þrjú börn hans höfðu farist í snjóflóðinu hræðilega. Nokkru áður hafði hann svæft börnin sín þrjú. En nú var veröld hans hrunin. Litli drengurinn hans lá á líkbörunum.
Hafsteinn hafði haldið nokkrum dögum fyrr haldið í litlu höndina hans – hans sem sofnaði með bangsann sinn í fanginu. Þá var höndin hlý.
Hafsteinn er í Helgarviðtali Mannlífs þar sem hann segir átakanlega sögu sína og sorginni við að sjá á eftir fjórum börnum í gröfina. Viðtalið í heild sinni er hér.