Lúsmýið, lítt skemmtilega, heldur áfram dreifa sér um landið líkt og skordýrafræðingar höfðu spáð fyrir um. Fyrst varð vart við lúsmý, sem sýgur blóð úr mönnum og öðrum spendýrum, hér á landi árið 2015. Var aðal útbreiðslusvæði hennar þá Suðvesturland. Þá hefur lúsmý fundist í Eyjafirði og nú síðast hefur orðið vart við það í Stykkishólmi, Húnavatnssýslu og Fnjóskadal.
Lúsmý er um tveir millimetrar á lengd en bitmý, mývargur, er miklu stærra eða 8-10 millimetra langt. Það finnst víða um land og auðvelt er að koma auga á. Á meðan öllu minna fer fyrir lúsmýinu.
Sagði Gísli Már Gíslason, prófessor emeritus í vatnalíffræði við HÍ, í samtali við mbl.is, að lúsmýið sé orðið frekar algengt í sveitum Suðurlands og í Fljótshlíð. Þá sé það einnig afar algengt á Vesturlandi, meðal annars í Kjósinni, Hvalfjarðarsveit, í Borgarfirði og víðar.
„Sjálfur var ég bitinn fyrir ári í Miðfirði í Húnavatnssýslu og ég veit að fólk hefur verið bitið í Eyjafirði og í Vaglaskógi í Fnjóskadal. Svo var ég að frétta af fólki sem var illa bitið í Helgafellssveit,“ sagði Gísli.
Svæði sem enn virðast vera laus við óværuna er utarlegt Snæfellsnes, Vestfirðir, Þingeyjarsýsla, að undanskildum Fnjóskadal, Austfirðir og Suðausturland.