Markvörðurinn frábæri, Björgvin Páll Gústavsson, lætur í sér heyra inni á vellinum, og líka utan vallar:
„Jæja!… Krabbameinsdeildin löngu sprungin, stórkostleg mannekla á leikskólum, þjóðarhöllin ekkert á leiðinni og ekki láta mig byrja á geðdeild eða aðstöðuleysi fíkla,“ segir hann og bætir við:
„Þetta eru bara nærtæk og áþreyfanleg dæmi sem tengjast mínu lífi og minni fjölskyldu síðustu vikuna, og hafa þessir hlutir eins poppað upp í fjölmiðlum. Hvert erum við að stefna? Komum við engu í verk? Hvað segið þið Ásmundur Einar Daðason, Einar Þorsteinsson og allir hinir?“ spyr Björgvin Páll.
Segir:
„Ástæðan fyrir því að ég vildi hella mér út í pólítik var til þess að láta verkin tala… ekki bara tala. Hvernig leysum við þessi vandamál? Tökum bara þessi vandamál hér að ofan… Ertu þú kæri lesandi með lausn á þeim? Sendu mér hana í persónulegum skilaboðum…“