„Ég velti því stundum fyrir mér þegar ég fer út að labba/hlaupa með hundinn minn og við verðum fyrir því að mæta öðrum hundum sem gelta mikið og sýna grimmd og eigendur gera ekkert í því. Hvort það sé almennt bara hugsunarleysi í þessum þætti á uppeldi hundsins (að leyfa slíka hegðun gagnvart öðrum hundi), uppgjöf, eða hvað er það sem gerir það að verkum að hundur sem geltir mikið og urrar í átt að öðrum hundum í göngutúrum fái að að komast upp með slíkt athæfi frá eiganda,“ skrifar Inda nokkur í hópinn Hundasamfélagið á Facebook.
Óhætt er að segja að færslan hafi vakið athygli, en yfir 150 athugasemdir hafa verið skrifaðar við hana. Margir segja slíka hegðun hunda ekki endilega bera vott um grimmd, heldur geti ýmislegt annað orsakað slíka hegðun hjá hundinum. Margir hundar gelti til dæmis af hræðslu eða spenningi og eðli hundsins hafi líka mikið að segja um viðbrögð hans hverju sinni.
Ein svarar: „Hvað finnst þér að eigandinn eigi að gera? Skammir virka mjög illa á svona hegðun, en eigandinn ætti að reyna að halda góðri fjarlægð til að minnka líkurnar á að þetta gerist, en stundum er það hægara sagt en gert. Það er náttúrulega erfitt að meta það hvort eigandinn sé að vinna í hegðuninni þar sem það tekur oft marga mánuði (stundum mörg ár) að breyta svona hegðun og svo er líka alveg skiljanlegt að eigendur gefist stundum hreinlega upp.“
Eva nokkur skrifar: „Litla skrímslið mitt geltir á allt og alla , ég hef tauminn stuttan og hvet hana til að vera kurteisa er við mætum öðrum. Veit ekki hvernig ég á að tækla þessa hegðun öðruvísi.“
„Þú mættir kynna þér málin betur ef þú ætlar að kalla allt grimmd,“ skrifar einn.
„Það eru líka fleiri sem gelta á flatnefja trýni sérstaklega ef þeir eru ekki vanir flatnefjum því þeir sýna margir öðruvísi merkjamál með andlitinu en langnefjar… t.d,“ skrifar Unnur.
Kona nokkur skrifar: „Endilega deildu því með okkur hinum hvernig á að láta þá „ekki komast upp með þetta““
„Er með Íslending sem er rúmlega 2 ára og búin að vinna þrotlausa vinnu með hann. Framfarirnar eru svo litlar að fáir sjá það nema ég.
Mæli með að næst þegar þú mætir hundi sem á í erfiðleikum í þessum aðstæðum að aðstoða með því að stytta tauminn hjá þínum hundi og auka fjarlægð,“ skrifar Sandra.
„Það er eldri maður í mínu hverfi sem labbar með einn íslenskan sem togar stöðugt og lætur eins og hann sé andsetinn þegar hann mætir farartæki eða fólki/hundum. Sami hundur er rólegur og prúður þegar sonur mannsins er að viðra hundinn. Það er sáraeinfalt að leiðrétta svona slæma hegðun,“ skrifar einn.