Stór hópur útvaldra í þjóðfélaginu voru viðstaddir sýningu sem samtökin Konur gegn klámi stóðu fyrir á Hótel Sögu árið 1990 en fjallað var um málið í Tímanum.
Alþingismenn, blaðamenn, lögreglumenn og fleiri mættu á þessa sýningu samtakanna en tilgangur hennar var að vekja athygli á hversu auðvelt væri að nálgast klám á Íslandi. Í raun gæti það hver sem er, burt séð frá aldri. Myndin var keypt í gegnum smáauglýsingar DV en miklar deilur höfðu skapast um þessar auglýsingar og voru þær endanum teknar af síðum DV. Myndin sem sýnd var hélt Die pissende Analstute og þótti nóg að sýna frá fyrstu tíu mínútum myndarinnar en lengd hennar var 90 mínútur.
Lesa má lýsingu blaðmanns Tímans á Die pissende Analstute hér fyrir neðan:
„Það var þó ekki það versta því að frá siðferðissjónarmiði var það sem sýnt var af myndinni herfilegt og andstyggilegt. Það sem fram fór var einkum eins konar skoðun á ákveðnum líkamshlutum konu sem framkvæmd var af tveim karlmönnum sem beittu óspart svipuskafti við þessar „athuganir“. Svipan var svonefndur níu rófna köttur og af og til var hún einnig notuð til þeirra verka sem slík tól eru sjálfsagt smíðuð til,“ var lýsing blaðamanns.
Á svæðið mættu nokkrir af núverandi og fyrrverandi þingmönnum Kvennalistans, eða þær Guðrún Agnarsdóttir, Þórhildur Þorleifsdóttir og Anna Ólafsdóttir Björnsson, Árni Gunnarsson og Rannveig Guðmundsdóttir þingmenn Alþýðuflokks og þeir Jón Helgason og Guðmundur G. Þórarinsson þingmenn Framsóknarmanna en öllum Alþingsmönnum var boðið.
„Ég hef ekki fyrr séð svona mynd og á erfitt með að láta hugarflugið reika. Þó virðist af þessu vera svo, að fyrir peninga sé hægt að leggjast ansi lágt á mörgum sviðum og að því leyti kemur þetta manni kannski ekki svo mjög á óvart, auðvitað býr gróðahyggja þarna að baki,“ sagði Jón Helgason ásamt því að vera þingmaður hafði hann verið um stund dómsmálaráðherra.
„Ég vænti þess að minnsta kosti þótt það sé svo að fyrir sumu þurfi lengi að vinna áður en árangur fer að sjást. Þótt manni virðist að auðvelt sé að bæta mannlífið þá er róðurinn oft þyngri að gera það,“ en á sýninguna mætti einnig Egill Stephensen fulltrúi ríkissaksóknara.
„Það virðist vera talsverður markaður fyrir klámefni því að sakamál sem tengjast því koma alltaf upp reglulega og allmargir dómar hafa fallið í klámmálum undanfarin ár“, en hann sagði jafnframt að þó að dreifing á klámi væri bönnuð þá væri klám ekki skilgreint í lögum. Sem hann taldi bæði kost og galla.