Andrés Ingi Jónsson, þingmaður Pírata, ritar athyglisverða grein þar sem spurt er: Hver er loftslagsstefna ríkisstjórnar Íslands?
Gefum Andrési orðið:
„Ríkisstjórnin starfar enn þá eftir aðgerðaáætlun í loftslagsmálum sem hefur ekki verið uppfærð í fjögur ár – það er á síðasta kjörtímabili. Stutta svarið er því að loftslagsstefnan er hvergi til þó hún birtist hins vegar í ýmsum verkum ríkisstjórnarinnar.
Og loftslagsstefnan birtist í því að framlög til loftslagsmála voru skorin niður um milljarða á fjárlögum þessa árs og stefnt er að enn meiri lækkun á næstu fimm árum samkvæmt fjármálaáætlun.
Fyrir síðustu kosningar byggðum við Píratar umhverfis- og loftslagsstefnu okkar á vísindum. Það skilaði markmiði upp á 70% samdrátt í losun árið 2030. Það skilaði Pírötum líka hæstu einkunninni í Sólinni hjá Ungum umhverfissinnum.“
Andrés bendir á að „í stjórnarsáttmála ríkisstjórnarinnar er því miður ekki gengið jafnlangt, heldur er þar sett sjálfstætt landsmarkmið um 55% samdrátt. Þar virðist þó settur fram meiri metnaður en í skuldbindingum með Evrópusambandinu frá 2020, sem ráðherra reiknar með að skili Íslandi kröfu um 40% samdrátt í samfélagslosun. Og þar eru kröfurnar enn meiri en í úreltri aðgerðaáætluninni, sem miðar við 29% lækkun samfélagslosunar. Vandinn er að jafnvel metnaðarlausu markmiðin eru ekki að nást.“
Hann nefnir einnig að „þegar umhverfisráðherra svaraði því hvernig málin standa sagði hann útreikninga Umhverfisstofnunar í drögum að uppfærðri aðgerðaáætlun sem mögulega verði birt í þessum mánuði sýni fram á 35% samdrátt árið 2030. Í þrjú ár höfum við beðið eftir því að ríkisstjórnin stígi inn í nýtt kjörtímabil með nýtt og betra plan. Er þetta þá allur árangurinn, að ný áætlun á ekki að ná upp í 40% alþjóðlegu skuldbindinguna, hvað þá falsmyndina sem birtist í stjórnarsáttmála um að stjórnin stefni á 55% samdrátt.“
Andrés segir að Píratar leggi „áherslu á að aðgerðir í loftslagsmálum séu réttlátar og gagnist öllu samfélaginu. Þannig fáum við öll með í það verk sem þarf að vinna í þágu framtíðarkynslóða. Þess vegna höfum við veitt ríkisstjórninni virkt aðhald í sínum áætlunum. Þetta reyndi á þegar ríkisstjórnin studdi fólk til rafbílakaupa, án þess að nota tækifærið til að fækka einkabílum, og aftur þegar hún breytti stuðningskerfinu svo klúðurslega að sala á rafbílum hrundi um síðustu áramót.
Á sama tíma ætlaði ríkisstjórnin að fella algjörlega niður ívilnun til reiðhjóla.“
Hann segir að Píratar hafi tekist „á við ráðherrann um þessa ákvörðun – enda er þetta ein einfaldasta og skilvirkasta loftslagsaðgerðin, sem virkjar ótrúlega stóran hóp fólks til að stunda virkar samgöngur í staðinn fyrir að stóla á einkabílinn. Á endanum hafði meirihluti Alþingis vit fyrir ríkisstjórninni og hélt áfram stuðningi við reiðhjólakaup. Þó að umhverfisráðherra tali um að nota peninginn þar sem hver króna skili sem mestum árangri var engin af þessum hugmyndum metin frá loftslagsáhrifum. Langfæstar aðgerðir ríkisstjórnarinnar fara í gegnum slíkt mat. Á sama tíma hefur ráðherrann dregið allar tennur úr Loftslagsráði, eina opinbera apparatinu sem hefur vísi að formlegu aðhaldshlutverki gagnvart loftslagsaðgerðum stjórnvalda.
Píratar jarðtengja alla sína umhverfis- og loftslagsstefnu með varúðarreglunni, þeirri grundvallarreglu umhverfisréttar sem krefst þess að við ígrundum vandlega allar ákvarðanir sem hafa áhrif á náttúru og lífríki. Vöxtur samfélagsins þarf að vera í sátt við náttúruna sem við erum hluti af.
Ríkisstjórnin er á öðrum stað.“
Andrés færir í tal að „á peppfundi til að fagna endurlífgun stjórnarinnar eftir páska gekk varaformaður Sjálfstæðisflokksins svo langt að segja að við þurfum ekki fleiri áætlanir um minni losun heldur bara virkja, virkja, virkja. Í því landi sem framleiðir hlutfallslega meira af endurnýjanlegri raforku en nokkuð annað ríki, þá verður loftslagsvandinn ekki leystur með eintómum virkjunum. Þannig hugsar bara stjórnmálafólk sem sér ekki stóru myndina: Loftslagsvandinn er líka vandi líffræðilegrar fjölbreytni og náttúruverndar. Þegar ráðherra svaraði því hvernig hann ætlaði að sjá til þess að markmið í loftslagsmálum væru ekki sett á kostnað náttúruverndar, var eins og hann kæmi algjörlega af fjöllum.
Á sama tíma og hann talaði um að nota náttúrumiðaðar lausnir til samræmis við alþjóðlegar skuldbindingar, þá var eins og hann hefði alveg misst af sinni eigin ofuráherslu á að virkja sig framhjá loftslagsvandanum. Áhersla sem hann setur fram á þann hátt að bendir til þess að umhverfisráðherra vilji ýta til hliðar öllum sjónarmiðum náttúruverndar og líffræðilegrar fjölbreytni.“
Andrés segir að Píratar hafi „talað fyrir því að gera raunhæfa áætlun um orkuþörf til framtíðar og hverfa frá ósjálfbærri stóriðjustefnu. Rými til slíkrar umræðu er ekkert hjá núverandi ríkisstjórn. Frá fyrsta degi hefur umhverfisráðherra farið mikinn í því að nýta sér baráttuna í loftslagsmálum til að ýta á úrelta virkjunarstefnu Sjálfstæðisflokksins. Hann klifar á því að þurfi að tvöfalda raforkuframleiðslu – tvöfalda framleiðslu í útbólgnasta raforkukerfi heims. Það er hins vegar fullkomlega innistæðulaust meðan ríkisstjórnin hefur ekki fest í sessi neinar reglur sem tryggja að ný orka fari í orkuskipti.
Þegar umhverfisráðherra var spurður hvernig hann ætli að tryggja að bæði núverandi og ný orka nýtist í bein orkuskipti umfram aðra starfsemi kom ótrúlegasta fullyrðing umræðunnar: „Öll orka sem við setjum núna inn skilar sér í orkuskiptum,“ segir umhverfisráðherra Íslands. Eins og fyrir töfra, án þess að neinar reglur kveði á um það, þá trúir ráðherrann því að hvert einasta megavatt nýtist sjálfkrafa í græn umskipti. Er það nema von að fólk hafi áhyggjur af botnvirkjunarkórum í stjórnarráðinu?“
Að lokum segir Andrés þetta:
„Þegar núverandi ríkisstjórn endurnýjaði samstarfið eftir kosningar 2021 var áherslumunurinn hvergi skýrari en í umhverfis- og loftslagsmálum. Hver verður niðurstaðan þegar svona ólíkir flokkar grautast saman, spurðum við mörg. Hvernig ná þeir að stilla saman strengi, flokkurinn sem fékk 80% í Sólinni og flokkarnir sem fengu 13% og 21%?
Niðurstaðan er sú að raunverulegur metnaður hefur verið keyrður niður, aðgerðir tefjast en ríkisstjórnin slær um sig með innistæðulausum upphrópunum um eigin árangur. Það er löngu kominn tími á að breyta um kúrs í loftslagsmálum. Ríkisstjórnin þarf að setja raunverulega og metnaðarfulla loftslagsstefnu fyrir Ísland. Stefnu sem endurspeglar þann mikla vija sem almenningur sýnir til grænna umskipta. Stefnu sem byggir á þeim góða grunni sem ríkulegar auðlindir Íslands búa okkur. Stefnu byggir upp betra, heilnæmara og skemmtilegra samfélag til framtíðar. En til þess þarf nýja ríkisstjórn, þar sem sitja saman flokkar sem eru sammála um að ná raunverulegum árangri í staðinn fyrir grænþvottabandalagið sem situr að völdum í dag.“