Stefán Eiríksson útvarpsstjóri er í margþættum vanda með stofnun sem hefur á undanförnum árum mnisst traust vegna hneykslismála. Nýjasta uppákoman snýr að frtéttaskýringaæþttinum Kveik þar sem María Sigrún Hilmarsdóttir, góður rannsóknablaðamaður, var niðurlægð og umfjöllun hennar um brask Reykjavíkurborgar með bensínastöðvalóðir og gjafm ildi gagnvart olíurisunum var stöðvað af Ingólfi Bjarna Sigfússyni ritstjóra og öðruum toppum Ríkisútvarpsins. Það dugði Ingólfi Bjarna ekki að henda út umfjöllun Maríu Sigrúnar heldur niðurlægði hann hana, að sögn, með því að segja að hún vær góður fréttalesari en ætti lítið erindi í rannsóknablaðamennsku.
Þetta bætist ofan á það að fyrir liggur að innan Ríkisútvarpsins var sími Páls Steingrímssonar, skipstjóra Samherja, brotinn upp og efni hans framselt til annarra fjölmiðla. Sá glæpur hefur með rökum verið tengdur Þóru Arnórsdóttur, fyrrverandi ritstjóra Kveiks, sem hrökklaðist úr starfi og er nú til rannsóknar lögreglunnar fyrir meinta aðild sína. Landsvirkjun veitti henni skjól sem talsmanni en sú stofnun hafði áður rekið Helga Jóhannesson lögmann úr starfi fyrir sakir sem reynst hafa verið léttvægar.
Stefán útvarpsstjóri er í dag trausti rúinn og hefur gefið upp að hann sækist ekki eftir endurráðningu þegar skipunartími hans rennur út. Flótti hans frá görðum undirmanna blasir við. Spurningin er hins vegar sú hvarnig hann og aðrir innan Ríkisútvarpsins verði látnir axla ábyrgp sína af athæfi sem felur í sér í einu tilviki gróft lögbrot og í öðrum tilfellum siðlausa framkomu.
Einhver kann að láta sér detta í hug að sniðugt væri að María Sigrún yrði gerð að útvarpsstjóra og fengi þannig tækifæri til að siðvæða stofnunina. Hún er stálheiðarleg og ,með það upplegg sem þarf til að reisa RÚV úr rústunum …