Hanna Birna Kristjánsdóttir, fyrrverandi dómsmálaáðherra, situr uppi með það að hafa borið ábyrgð á því að deilt var villandi upplýsingum hælisleitandann Tony Omos. Gísli Freyr Valdórson, aðstoðarmaður hennar, viðurkenndi fyrir dómi að hafa lekið minnisblaðinu eftir að hafa svarið allt slíkt af sér áður. Þetta varð til þess að Hanna Birna sagði af sér embætti og hvarf út úr pólitík. Gísl Freyr var dæmdur sekur og fékk fangelsisdóm.
Menn velta fyrir sér hvað hafi orðið til þess að hún steig fram á ný í hlaðvarpinu Eftirmál og segir frá umræddum atvikum með sínum hætti. Einhverjir giska á að ráðherrann fyrrverandi horfi vonaraugum til Bessastaða. Hanna Birna sver af sér að hafa haft minnstu hugmynd um athæfi aðstoðarmannsins og lýsir því þegar hann kom grátandi til hennar og viðurkenndi aðförina að hælisleitandanum. Þá gerir hún mikið úr þjáningu sinni í tengslum við Lekamálið og segir að sér hafi verið hótað. Aðför að henni hafi ráðið úrslitum varðandi það að hún hætti alfarið í stjórnmálum.
Meðal þess sem Hanna Birna var sökuð um var að hafa reynt að hafa áhrif á lögreglurannsókn í málinu með því að því að þrýsta á Stefán Eiríkisson, þáverandi lögreglustjóra, sem sagði upp stöðu sinni.
Þeir sem lesa í spilin telja fremur ólíklegt að Hanna Birna ætli sér í forsetaframboð með hvírtþvottartalinu og með því að velta Gísla Valdóri frekar upp úr afbroti sínu. Málflutningur hennar einkennist aftur á móti af skilninsleysi á ábyrgð hennar sem ráðherra á málinu …