Sagnfræðingurinn Gústaf Adolf Níelsson veltir fyrir sér fréttum um komu 120 flóttamanna frá Afganistan hingað til lands, og er ekki par hrifinn:
„Hvernig finna menn það út að rétt sé að flytja 120 Afgana til Íslands vegna þess að valdaskipti hafa farið fram í Afganistan?“ spyr Gústaf, og svarar:
„Þetta er í reynd alveg þvert á hugmyndafræðina um aðstoð við þá sem neyðast til að leggja á flótta vegna stjórnmálaskoðana sinna eða trúarbragða. Vandinn er sá að verið er að nota Vesturlönd sem hvert annað „niðurfall“ fyrir menningu og lifnaðarhætti í upplausn.“
Bætir við, kokhraustur:
„Það er veikleikamerki þegar stjórnmálamenn skýla sér á bak við Flóttamannanefnd, sem enginn kaus eða virðist bera ábyrgð á, og auk þess veit enginn hvaða forsendur liggja að baki svona ákvörðun eða tillögugerð nefndarinnar.“
Gústaf nefnir einnig að „flóttamanna- og hælisleitendastefnu íslenskra stjórnvalda skortir dómgreind. Nú hafa farið fram sæmilega friðsamleg valdaskipti í Afganistan, enda nenntu heimamenn ekki að færa land sitt frá miðöldum til nútíma. Það er algerlega á þeirra ábyrgð.“
Hann segir að „Vesturlönd hafa verið höfð að fíflum um langt skeið með ærnum tilkostnaði fyrir skattgreiðendur landanna. Þeim peningum verður ekki varið aftur. Nær væri að Flóttamannanefndin gerði áætlun um brottflutning afganskra flóttamanna til heimalandsins, þar sem nú er brostinn á friður í landi þeirra – friður af þeirri gerð sem þeir hafa vanist um aldir.“
Og endar á þessum orðum:
„Að auki er meirihluti Afgana ólæs og óskrifandi og ég sé ekki fyrir hvernig á að byggja upp Ísland með fólki sem er bæði ólæst og óskrifandi, eins og flestir Afganar eru.“