Lögfræðingurinn Árni Stefán heldur dagbók og í henni skrifaði hann í gær að „ástandið á Vífilsstöðum er hábölvað,“ en háöldruð og veik móðir Árna dvelur á Vífilsstöðum á annarri hæð:
„Mamma kvartar undan óþægindum í hjarta sem er kvíði, enda lífsmörk mjög góð og ekkert sem bendir til þess að hrakandi hjartastarfsemi sé að angra hana,“ segir Árni og bætir við:
„Staðgengilslæknir skrifar út fyrir hana sprengitöflur fyrir hjarta, án þess að skoða hana og hjúkrunarfræðingur gerir sér ekki einu sinni far um að tala við mig,“ segir hann og er talsvert niðri fyrir, brugðið og afar vonsvikinn:
Árna finnst ekki eðlilegt eða góð þjónusta að hjúkrunarfræðingur og læknir skoði ekki einu sinni sjúkling þegar hann kvartar undan óþægindum í hjarta; heldur einfaldlega greina ástand sjúklingsins út frá nokkrum orðum hennar um verk í hjarta; eins og það sé það eina sem gæti hrjáð hana – en ekki til dæmis kvíði, eins og Árni bendir á sem og að benda á lífsmörk móður sinnar hafi verið mjög góð.
„Ég gef henni viðeigandi geðlyf sem yfirlæknir Vífilsstaða hafði ávísað fyrir nákvæmlega þeim einkennum sem við blöstu. Í hann virðist ekki nást,“ segir Árni og er einfaldlega í sjokki eftir þessa meðferð sem móðir hans fékk:
„Ég hef aldrei kynnst öðru eins; enga geðhjálp er að fá og engan sálfræðing er að fá fyrir fólk þarna sem þjáist og þarfnast sárlega slíkrar þjónustu.“
Hann segir að „starfsfólk á Vífilsstöðum var afar undrandi á þeim lyfjakokteil sem dælt er í mömmu og virkar bara ekki neitt. Þessi staða á heilbrigðiskerfinu hér á landi er hræðileg, ástandið er hreinlega skammarlegt,“ segir Árni og vekur máls á því að „það skal veita bestu mögulegu heilbrigðisþjónustu sem völ er á hverju sinni lögum samkvæmt.“