Formaður Sósíalistaflokks Íslands, Gunnar Smári Egilsson segir að „eldra Sjálfstæðisflokksfólk upplifir sig svikið af flokki sínum, sem það hefur stutt í blindni alla sína hunds- og kattartíð. Þegar það kemur á eftirlaunaaldur rennur upp fyrir því að þessi flokkur var aldrei þeirra flokkur, heldur aðeins flokkur Engeyinga og annars auðfólks.“
Gunnar Smári er þó ánægður með eitt sem tengist Sjálfstæðisflokknum.
„Þessi flokkur var oftast með 40 til 45 prósent í skoðanakönnunum á árum áður, en mældist síðast með 20 prósent; Sjálfstæðisflokkurinn fékk síðast 25 prósenta fylgi í kosningum, en var yfirleitt með tæplega 40 prósenta fylgi,“ og bætir við:
„Þótt hrun Sjálfstæðisflokksins sé hægt, þá er það ein af stærstu sögum okkar tíma.“
Undir færslu Gunnars Smára skrifar Sigrún Sigurðardóttir:
„Eftir síðustu kosningar var í fréttum viðtal tekið við fólk úti á götu, og allir eldri borgararnir sem sögðust hafa kosið Sjálfstæðisflokkinn sögðust bara gera það af gömlum vana; því miður þekki ég sjálf alltof mikið af eldra fólki sem kýs Sjálfstæðisflokkinn af gömlum vana.“
Steinar Viktorsson skýst inn á sviðið og ritar þessa athugasemd við færslu Gunnars Smára og nefnir að þessi hollusta við Sjálfstæðisflokkinn sé alveg hrein ótrúleg „miðað við að skerðingar á ellilífeyri vegna lífeyrissjóðs eru um 70 prósent á Íslandi, en 14 prósent í því Evrópulandi sem kemst næst okkur; ef allir yfir 65 ára myndu taka sig saman um að kjósa einn flokk, fengi sá flokkur tólf þingmenn.“
Og fjörið heldur áfram ogSigurður Kristinsson telur lestrarkunnáttu formanns Sjálfstæðisflokksins, Bjarna Benediktssonar, vera ábótavant:
„Bjarni kann líklega ekki að lesa. Hvernig annars hefði blessuðum drengnum tekist að draga á eftir sér 160 milljarða gjaldþrot fyrirtækja sem hann bar ábyrgð á?“
Og Gísli Sigurgeir Hafsteinsson tekur í svipaðan streng og segir að hann haldi að Bjarni Benediktsson sé „lesblindur.“