Anna Kristjánsdóttir er eins og landsmenn vita, orðheppin með eindæmum og í raun drepfyndin. Á Facebook heldur hún úti dagbók en hefur síðustu ár búið á Tenerife eða Paradís eins og hún kallar spænsku eyjuna.
Í nýjustu færslu sinni er Önnu tíðrætt um knattspyrnuleiki liðinnar helgar.
„Dagur 1175 – Klausturbar.
Í gærmorgun var klukkunni breytt í Paradís. Þegar ég vaknaði klukkan sex að morgni komst ég að þeirri hræðilegu staðreynd að klukkan var bara fimm og ég neyddist til að eyða klukkutíma lengur í rúminu áður en ég álpaðist á fætur.
Ég skrapp á Klausturbar (Nostalgíu) í gær, ekki til að slúðra um konur eins og meðlimum Miðaldaflokksins er tamt, frekar til að borða pönnukökur og drekka gos því ekki má ég drekka bjór þegar ég er á Mjallhvíti. Þegar á Klausturbar var komið var allt lokað og læst og ég fór að örvænta. Hvar eru ábótinn og abbadísin á Klausturbar? Eftir nokkra stund mættu þau bæði og opnuðu húsið og mér tókst að óska ábótanum til hamingju með sigur hans manna hjá Sameinuðum Lýðsverjum (Leeds United) gegn einhverju liði í peningadeildinni. Þau hjónin voru svo ánægð með kveðjuna að ég þurfti nánast ekkert að borga fyrir pönnukökurnar og kókið.“
Í miðkafla færslunnar segir hún frá beiðni sem henni barst á „Klausturbar“ sem hún misskildi illilega:
„Eftir smástund fylltist allt af fólki. Nágrannar hans Kobba bróður mættu og tvær sem ég man ekki nöfnin á sem og Mummi frændi og Hrafnhildur (ekki Mummi meinhorn) og var þar fagnaðarfundur og fullt af öðru skemmtilegu fólki. Frábær eftirmiðdagsstund á Klausturbar.
Svo fór einhver að tala um að hún vildi taka selfie með sér og einhverju celebrity og ég stillti mér upp með bros á vör, en í stað þess að taka mynd af okkur saman, hljóp hún út og náði mynd af sér með Mjallhvíti. Ég fór í rusl, flýtti mér í burtu og heim á Mjallhvíti og lokaði hana snarlega niðri í bílageymslunni í stæði númer 65. Ég hélt að ég væri celebrity en ekki Mjallhvít. En svona getur snobbið leikið mig. Ég er alveg miður mín.
Við Helena fengum okkur dýrindis nautasteik með bökuðum og bernaisse en síðan var haldið á Búkkann og felldir nokkrir bjórar með Pétri áður en ég þurfti að halda heim á leið og skrifa pistil morgundagsins.“
Að lokum skrifar Anna meira um úrslit helgarinnar, bæði úr fimmtu deildinni bresku sem og úrvalsdeildinni:
„Af íþróttum helgarinnar er það helst að hetjurnar okkar í Fótboltasamvinnufélagi Halifaxhrepps unnu leikinn sinn með sannfæringu og lyftust aðeins upp frá botnsætinu. Ég viðurkenni að toppsætið í fimmtu deild fjarlægist stöðugt, en allt skal samt gert til að forðast fall niður í sjöttu deild.
Ég held að ég þurfi ekki að ræða frekar leik Lýðsverja við eitthvert botnlið í peningadeildinni þótt ég hafi vissulega náð að óska Stuart forstöðumanni húsbarsins til hamingju með sigurinn enda einnig Lýðsverji rétt eins og Sævar ábóti á Klausturbar. Ég horfði hinsvegar á leik strákanna hans Nenna gegn strákunum í Vesturbæjarskinkunum og sá leikur fór ljómandi vel að mati sumra.
Höfum samt hugfast að ég hefi ekkert vit á boltasparki.“
