Ragnar Alexander Þórsson er látinn, en hann var einungis 62 ára. Ragnar starfaði lengst af sem leiðsögumaður en á yngri árum var hann kraftmikill í stjórnmálastarf. Hann var til að mynda í stjórnum Alþýðubandalagsins og tók virkan þátt í stofnun VG. Hann var oddviti flokksins þegar flokkurinn bauð fyrst fram á Suðurlandi. Flokkurinn fékk ekki nema 2,9 prósent í því kjördæmi þá sem dugði ekki.
Hans er minnst í Morgunblaðinu í dag en í flestum minningargreinunum kemur fram að hann hafi í raun látist af völdum afleiðinga COVID. Tveir vinir hans segja að eftir að hann missti vinnuna, sem fuðraði upp á síðasti ári, hafi hann misst tökin á áfengisfíkn sinni.
Systir hans segir Ragnar hafa verið óvenju sannfærandi. „Ragnar var glæsilegur í fasi og með djúpa og fallega rödd og það sópaði að honum. Fólk hlustaði þegar hann tók til máls og hann var sannfærandi í tali. Hann gat talað við hvern sem er um nánast hvað sem er. Einu sinni vorum við stödd á krá í útlöndum, þegar slagsmál brutust út og menn börðust með hnúum og hnefum. Við vissum ekkert hvað gekk á, en Ragnar gekk inn í þvöguna miðja og sagði eitthvað og eftir stutta stund var allt fallið í ljúfa löð, menn tókust í hendur og vertinn bauð drykk á línuna. Svona var Ragnar, ekkert óx honum í augum,“ segir systir hans.
Fyrrverandi eiginkona hans skrifar einnig minningargrein og spyr í fyrstu setningu: „Er óviðeigandi að skrifa minningargrein um fyrrverandi eiginmann sem ég er löngu skilin við?“ Hún svarar svo sjálfri sér: „Ég tek símann til að leita ráða en átta mig á að sá sem hefði þurft að taka það símtal og gefa mér ráð er maðurinn sem um ræðir, sá sem er látinn. Ég skil það fyrst þarna að ég kem ekki oftar til með að eiga aðgang að ráðum þessa manns, sem hafði svör við nánast öllu, og legg símann frá mér.“
Hún segir hjónaband þeirra hafa verið stormasamt, ekki síst vegna veikinda hans. „Bakkus er harður húsbóndi og gerði það að verkum að Ragnar nýtti ekki til fulls þá hæfileika sem honum voru gefnir. Hann var mikill tungumálamaður, gat leiðsagt á fjórum tungumálum. Hann var flinkur penni og var einnig mikill ræðumaður, gat talað blaðalaust og óundirbúinn við alls kyns tækifæri, lét gott tækifæri til ræðuhalda sjaldan fram hjá sér fara. Hann var mikill baráttumaður fyrir hag hinna verst settu, sósíalisti og verkamaður í hjarta sínu,“ segir hún.
Einn vinur hans leggur áherslu á að áfengisfíkn sé sjúkdómur en ekki persónuleikabrestur. „Ragnar var lærður leiðsögumaður og starfaði við það meira og minna allt til æviloka. Oft kom Ragnar að Geysi og tókum við þá gjarnan tal saman ef færi gafst og var gaman að því. Covid gerði leiðsögumönnum stóran grikk og því hittumst við Ragnar lítið síðasta árið. Ragnar átti í glímu við Bakkus lengst af, ég vissi reyndar ekki hversu hörð sú glíma var fyrr en Ragnar sagði mér það sjálfur fyrir 3-4 árum að það væri allt of mikil áfengisneysla á heimilinu. Sumir afgreiða áfengisfíkn sem aumingjaskap og það er auðvelt fyrir utanaðkomandi sem er ekki með áfengisfíkn að segja það, en það er með áfengisfíkn eins og aðrar fíknir að sá sem haldinn er fíkn getur oft litla sem enga stjórn haft á neyslunni!,“ segir hann og skilar kveðju til Sumarlandsins.
Annar vinur fer yfir hverjar afleiðingar COVID voru fyrir Ragnar. „Það var honum því mikið áfall þegar hann missti vinnuna í upphafi Covid-19-faraldursins. Hann ku hafa átt um árabil erfitt með að takmarka áfengisneyslu sína og sá veikleiki Ragnars mun hafa ágerst mjög eftir að hann missti vinnuna. Ég orða þetta með þessum hætti vegna þess að það voru ekki allir sem nálægt honum stóðu sem þekktu þessa hlið hans, hittu hann jafnvel aldrei undir áhrifum áfengis, þar með talið ég.“