Loðnar yfirlýsingar Bjarna Benediktssonar, formanns Sjálfstæðisflokksins, og Katrínar Jakobsdóttur, formanns Vinstri grænna í gær gáfu til kynna að stjórnarsamstarfið myndi lifa af. Ósköpin öll hafa gengið á í samstarfinu eftir að Svandís Svavarsdóttir matvælaráðherra bannaði hvalveiðar á grundvelli manngæsku í garð dýranna. Aðgerðin var algjörlega galin út frá eðlilegri stjórnsýslu og mun nánast örugglega kalla skaðabótaskyldu yfir íslenska ríkið ef Kristján Loftston, forstjóri Hvals, ákveður að stefna.
Þótt formennirnir tveir berji í brestina er ljóst að Sjálfstæðisflokkurinn logar stafna í milli vegna þessa og fullkominn trúnaðarbrestur er á milli hans og Vinstri-grænna. Bjarna formanni hefur þó tekist að þagga niður í þingmönnum eins og Óla Birni Kárasyni sem áður hafði uppi stór orð um brestinn í samstarfinu. Hann og önnur múlbundin lífsins lömb í þingflokknum eru þögnuð; í bili.
Það eina sem heldur flokkunum saman í dag er vinátta leiðtoganna og hræðslan við fyrirsjáanlegt og mælt fylgishrun sem setur Vinstri græna í útrýmingarhættu og Sjálfstæðisflokkinn í þá stöðu að vera hvorki fugl né fiskur í litrófi stjórnmálanna. Óttinn við hið ókomna er límið í stjórnarsamstarfinu og alkul er á milli flokkanna með tilheyrandi stjórnkreppu …