María Lúðvíksdóttir var greind með geðklofa og árið 2017 var hún inni á Kleppi í langtímavistun. Hún ákvað að finna sér áhugamál sem tengdist hreyfingu og kraftlyftingar heilluðu hana. María setti sig í samband við þjálfarann Jens Andra Fylkisson og síðan þá hafa ótrúlega ævintýri átt sér stað. Fjallað var um sögu Maríu á íþróttadeild RÚV.
Fyrsta æfingin var erfið og mikið af fólki var í salnum. María segir:
„Ég var að glíma við félagsfælni og fannst fólkið vera svo yfirþyrmandi. En svo bara einhvern veginn kemst maður í gegnum það. Þetta fer frá því að vera ókostur í yfir í það að hjálpa manni. Það er gott að finna stuðninginn frá fólkinu. […] Síðan hef ég unnið bug á félagsfælni. Mér líður bara alltaf vel þegar ég kem í Sporthúsið, þá er bara eins og ég sé að koma heim.“
Jens sá fljótt að töggur var í Maríu og kom í ljós að hún var ofboðslega sterk. Jens segir:
„Lyftingarárangurinn er eitt, en andlegi árangurinn er margfalt meiri. Þetta er ekkert sama konan og gekk hérna inn. Hún er allt öðru vísi í dag. Félagsfælni er ekki til. Hún er bara hérna á pallinum klukkan fimm með 200 kíló á bakinu og gargar og gólar og allir að horfa, en henni er bara slétt sama. Hún er bara lang sterkust hérna og fólkið horfir á hana og hvetur hana áfram og hún kippir sér ekkert upp við það.“
María segir að hún nýti sér kraftinn úr sjúkdómnum.
„Þetta er ekki neikvætt heldur jákvætt. Þetta er ekki löstur, heldur kostur. Það er kostur að geta notað kraftinn úr geðveikinni og tekið á því á stönginni.“
María tók þátt í Íslandsmótinu í september síðastliðnum og þá gerðist það í fyrsta sinn að tvær konur fóru yfir 500 kíló samanlagt en þá var keppt í hnébeygju, bekkpressu og réttstöðulyftu. Þá setti María Íslandsmet í bekkpressu á Reykjavíkurleikunum. María er hvergi nærri hætt, nú stefnir hún á að keppa við heimsmeistarann sjálfan, Bonicu Brown.
„María á alveg séns í hana. Bara gefa henni smá tíma,“ sagði Jens Andri Fylkisson en hér má horfa á myndbandsviðtal við Maríu og Jens.