Glúmur Baldvinsson er víðförull maður og segir:
„Nú hef ég komið til 74 landa á þessari plánetu í leik, námi og starfi. Eldri kona spurði mig í dag hvaða land væri mitt uppáhalds. Spurningin kom flatt uppá mig en svarið lét ekki lengi á sér standa. Ítalía.“
Hvers vegna Ítalía af öllum þessum löndum?
„Jú þar sérðu fullt af lífsglöðum gamlingjum á götum, görðum og torgum úti. Kallar að spila boccia og kellingarnar að æpast á í gáskafullum æsingi. Ástríðan æpir til lífsins.“
Glúmur segir einfaldlega:
„Berið það saman við Ísland. Sjáum við gamalt fólk á götum úti? Nei. Ef svo væri yrði hringt í lögguna og það deyft með pillum og sent í rúmið. Gamla fólkið er lokað inná stofnunum í litlum herbergjum og helsta skemmtunin er bingó.
Á Ítalíu fær gamla fólkið að lifa til hinsta dags en á Íslandi er það tekið úr umferð löngu fyrir dómsdag. Þess vegna ætla ég að deyja á Ítalíu.“