Það var um kaffileytið þann 26. ágúst árið 1976 að Lovísa Kristjánsdóttir, 57 ára Reykvíkingur, brá sér í hús við Miklubraut 26, til að vökva blóm fyrir vinkonur sínar, mæðgur sem voru á ferðalagi í London.
Þetta góðverk átti eftir að kosta Lovísu lífið þennan dag.
Alblóðug eftir eggvopn
Þegar Lovísa skilaði sér ekki heim varð eiginmaður hennar órólegur og hafði að lokum samband við lögregluna um tíuleitið um kveldið. Hann tjáði lögreglu að það síðasta sem hann hefði vitað af ferðum Lovísu hafi verið skottúr hennar á Miklubrautina til að sinna blómunum. Lögregla hélt tafarlaust á staðinn og fann Lovísu látna.
Lovísa lá alblóðug fyrir neðan hringstiga sem lá niður í kjallara íbúðarinnar. Í upphafi var ljóst að ekki var um slys að ræða heldur morð og var fyrsta hugsun lögreglu að öxi eða annars konar höggvopn hefði verið notað við verknaðinn. Ekkert benti til innbrots í húsið en þrennar útidyr voru að húsinu. Rætt var við nágranna sem kváðust ekki hafa orðið varið við neitt og hófst strax leit að mögulegu morðvopni í nærliggjandi görðum svo og á Miklatúni.
Grunur fellur á fjölmiðlamann
Ekki leið á löngu þar til grunur féll á Ásgeir Ingólfsson, 42 ára þekktan fjölmiðlamann sem var kunningi ungu konunnar sem bjó í íbúðinni. Ásgeir hafði starfað sem blaðamaður og þýðandi Vísi og Morgunblaðinu árin 1960 til 1967 og síðar fréttamaður og þulur hjá Ríkisútvarpinu til 1975.
Fékk málið mikla umfjöllun í samtímaheilmildum, bæði vegna þess hve hrottaleg árásin á Lovísu hafði verið en einnig vegna frægðar Ásgeirs.
Fjöldi vitna gáfu sig fram sem sögðu Ásgeir hafa verið við húsið þennan dag enda Ásgeir þekkt andlit á hverju heimili í þjóðfélaginu. Á þessum árum hvíldi þó dökkur skuggi fíknar yfir Ásgeiri og litaði það líf hans.
Frímerkjasafnið verðmæta
Ásgeir var færður til yfirheyrslu en neitaði staðfastleg allri aðkomu að málinu. Við húsleit á heimili hans fannst ekkert sem tengdi hann við morð Lovísu. Töluvert misræmi reyndist þó í framburði Ásgeirs sem gat enga skýringu gefið á veru sinni við Miklubrautina. Ástæða þótti til að halda Ásgeiri í gæsluvarðhaldi.
Meðal þeirra sem tóku þátt í yfirheyrslum Ásgeirs var þýsiki lögreglumaðurinn Karl Schütz, sem kallaður hafði verið til landsins í vegna Guðmundar- og Geirfinnsmálsins eins og frægt er orðið. Svo fór að Ásgeir kallaði eftir því að ræða einslega við Schütz þann 1. september og játaði hann fyrir honum morðið auk þess að rekja atburði hins örlagaríka dags.
Kvaðst Ásgeir hafa vitað af verðmætu frímerkjasafni í íbúðinni og hugðist nýta sér fjarveru mæðgnanna og ræna íbúðina enda átti hann lykil að íbúðinni sem hann hafði látið gera rúmu ári áður.
Með kúbein í tösku
Um morgunin sagðist Ásgeir hafa farið inn í íbúðina með bláa íþróttatösku, fulla verkfæra úr bíl sínum. Hann tók sér góðan tíma í íbúðinni, tók frímerkjasafnið auk annarra verðmæta sem í íbúðinni var að finna, meðal annars skartgripi. Vitandi af íbúunum erlendis var hann hinn rólegasti á meðan hann fór í gegnum húsið. Því var honum brugðið þegar hann heyrði einhvern koma inn. Þar var Lovísa á ferð, komin til að vökva blómin.
Henni var brugðið við að sjá Ásgeir, sem hún átti eðlilega ekki von á í íbúðinni og það augljóslega í leyfisleysi. Hún mun ennfremur hafa gert sér grein fyrir að tilgangur Ásgeirs í húsinu var þjófnaður. Ásgeir grátbað Lovísu um að segja ekki til sín ef hann skilaði öllu þýfinu. Lovísa mun hafa hikað við en neitað síðan alfarið að verða við því. Fylltist Ásgeir þá örvæntingu, tók kúbein sem hann hafði í íþróttatöskunni og sló Lovísu ítrekað í höfuðið þar til hún lést. Losaði hann sig síðar við morðvopnið á öskuhaugunum.
Ár sorgar og átaka
Ásgeir var dæmdur til sextán ára fangelsisvistar af sakadómi Reykjavíkur þann 4. mars 1977. Einnig var hann dæmdur fyrir þjófnað í íbúðinni svo og þjófnað á þremur peningakössum í vélsmiðjunni Héðni rúmu hálfu ári áður.
Árið 1976 var örlagaríkt og sorglegt ár, ekki aðeins vegna dapurlegra örlaga þeirra Lovísu og Ásgeirs, tveggja einstaklinga sem bæði þóttu mikið sómafólk í alla staði þrátt fyrir að ógæfa fíknar hafi gert Ásgeir að morðingja. Þetta árið voru þrjú önnur morð framin hér á landi auk þess sem Guðmundar- og Geirfinnsmálið stóð í hámarki á þessum tíma.
Ásgeir fékk reynslulausn fimm árum eftir dóminn, hóf nýtt líf, sneri sér að þýðingum sem hann hafði áður haft starfa við og vann hjá Stöð 2 frá 1987 til dauðdags árið 2001.
Hann fékk uppreist æru árið 1996.