Sálfræðingurinn Ragga Nagli skrifar pistil á Facebook sem ber yfirskriftina: þegar lífið gefur þér löngutöng á báðum.
„Kona fer til London í sex daga til að eyða tíma með fjölskyldunni, sérstaklega 19 ára afmælisdegi „litla“ frænda. En þá ákveður alheimurinn að slá þig utanundir með rennblautri borðtusku og henda öllum plönum um skemmtilega viku lengst útí hafsauga.“
Ragga segir að „eftir aðeins tvo daga í ríki Kalla konungs byrjaði skrokkurinn að vera með dólg. Hiti, hausverkur, ólympísk þreyta, bólgnir eitlar, stútfullt nef af slími, rakvélablöð í hálsinum, djúpur hrygluhósti. Hausinn límdur á koddann í niðadimmu herbergi fyrir ljósfælin augu.
Eftir þrjá daga var brunað með Uber á Læknavakt í London.“
Hún nefnir að „glaðlegur og viðmótsþýður indverskur læknir tók á móti Naglanum.
„Hello, you look lovely, with a beautiful smile“
Naglinn sem hafði ekki farið í bað í fjóra daga klædd í skítugar joggingbuxur, með hettu til að fela fituga hárlokka leit ALLS EKKI „lovely“ út, en hlýnaði samt við þessi orð læknisins.
Með vasaljós í kok var niðurstaða Doktor Nasir að öllum líkindum streptókokkar, og Naglinn skundaði heim með sýklalyf í fyrsta skipti síðan í blautri barnæsku. Afmælisdegi frænda var eytt í bælinu með Parasetamól að horfa á löggur leysa sakamál í Chicagoborg.“
Ragga segir að „sálfræðisamtölum með fjölmörgum skjólstæðingum þurfti að slá á frest. Fyrirlestur fyrir öðlingana hjá Amnesty þurfti að bíða því röddin er rám og hás eins og eftir fimm daga brekkusöng á Þjóðhátíð. En allt er á réttri leið og Naglinn gat loksins mundað sínar heittelskuðu járnstangir í ræktinni í morgun án mikilla vandkvæða. En sýndi þó sjálfri sér mildi og lækkaði þyngdir eða fækkaði endurtekningum þegar þess þurfti við.
Það prumpar enginn regnbogum alla daga. Hindranir, vesen, ströggl og streita er víst hluti af lífinu. Enginn er með bleikan einhyrning í garðinum. Sólin skín ekki alla daga. Það valhoppa ekki allir í sænskum smábæ eins og í Astrid Lindgren bók. Það þarf að koma rigning til að mynda regnbogann.“