Anna Kristjánsdóttir rifjar upp útgöngubannið á Tenerife árið 2020 vegna Covid-faraldurins, í nýjust dagbókarfærslu sinni á Facebook. Þá segir hún einnig frá nýrri Facebook-vináttu sinnar og Brynjars Níelssonar.
Í færslunni lýsir hún hversu spennandi henni hafi þótt að vera föst í ókunnu landi þó hún hafi vissulega fengið að sjá „hið versta og neikvæða við slíkt bann“ eins og hún orðaði það. Þá líkti hún útgöngubanninu við langan túr í Smugunni, svona fyrir utan það að hún komst í búð einu sinni á dag og veltingurinn var enginn. Anna segir einnig frá því er öryggisvörður „skaut á hana“ með hitabyssu til að athuga hvort hún væri með Covid-einkenni en hún lét sig við það falla í gólfið með tilþrifum, í stríðni.
Í lok færslunnar talar hún um nýja Facebook-vináttu hennar og Brynjars Níelssonar en hún hafði vonað lengi að hann sendi henni vinabeiðni, því henni þykur hann fyndinn. Að lokum ákvað hún að senda honum beiðni. „Að finna skemmtilegt fólk fer ekki endilega eftir flokkslínum, sem betur fer.“
Færsluna má lesa hér að neðan:
„Dagur 1393 – Um útgöngubann.
Ég fór að rifja upp útgöngubannið 2020 fyrir sjálfri mér.
Það var svo seint sem í mars 2020 þegar kórónuveiran færðist eins og mara yfir heimsbyggðina og öllu var skellt í lás. Þegar stefndi í útgöngubannið átti ég pantað far til Íslands og heim aftur viku síðar, en svo brast útgöngubannið á og ljóst að ef ég færi á ætluðum degi til Íslands, kæmist ég ekki heim aftur. Ég myndi lokast inni á Íslandi og þurfa að bíða, kannski í marga mánuði uns ég fengi að fara heim aftur, enda var ég ekki enn komin með fasta búsetu hér í Paradís.
Ég hætti við ferðina til Íslands og lét útgöngubannið yfir mig ganga og sá ekki eftir því. Þarna var ég að prófa eitthvað nýtt og framandi í ókunnu landi og fyrir mig var þetta fyrst og fremst spennandi þótt vissulega fengi ég að sjá hið versta og neikvæða við slíkt bann, en um leið var þetta eins og langur túr í Smuguna þó að því frátöldu að ég mátti skreppa í búðina einu sinni á dag og það var enginn veltingur og enginn hafði áhyggjur af því ef ég drykki óþarflega mikið af göróttum drykkjum eða bjór.
Það var vissulega óþægilegt þegar ég ætlaði að smygla nokkrum íslenskum bókum heim til mín og herinn rak mig heim, en af því að ég var sammála verkum yfirvalda, reyndi ég einnig að hafa gaman af hlutunum. skemmtilegasta dæmið var samt þegar öryggisvörðurinn í búðinni tók upp hitabyssuna og skaut mig með henni til að sannfæra sig um að ég væri ekki með hita af völdum Cóvið og ég lét mig falla til jarðar, augnablik sem ég mun aldrei gleyma, vesalings öryggisvörðurinn. Ég held samt að hann sé búinn að fyrirgefa mér leikaraskapinn, enda hefði Neymar ekki getað leikið hlutverkið betur en ég á þeirri stundu.
Svo leið heilt ár á eftir þar sem allt lífið á Tenerife var í lamasessi, útgöngubann á nóttunni, Ameríska ströndin steindauð og lífið var lengi að ná sér í Los Cristianos og þvílík dásemd að aka um göturnar á suðurhluta Tenerife og nánast engin umferð.
Síðan eru liðin einhver ár, flest hótel opnuðu haustið 2021 og smám saman fór allt í sitt eðlilega horf, og þó. Sólarþyrstir Norður-Evrópubúar ruddust inn árið 2022 og allt í einu varð umferðin slík að gatnakerfið bar hana enganveginn og er svo enn.
Ég er farin að sakna útgöngubannsins.
Ég sækist ekki oft eftir vináttu á Facebook við fólk sem ekki er mér tengt á einhvern hátt. Einn er samt sá maður sem er með svo skemmtilegan húmor að ég saknaði þess að hann hefði aldrei sóst eftir vináttu við mig á Facebook, auk þess sem við eigum marga sameiginlega vini, þá helst frá Vestmannaeyjum enda konan hans þaðan. Að lokum braut ég odd af oflæti mínu og sóttist eftir vináttu við hann. Að finna skemmtilegt fólk fer ekki endilega eftir flokkslínum, sem betur fer.
Meðfylgjandi mynd er frá þeim tíma í ársbyrjun 2020 er Brynjar reyndi að kristna mig í Flokkinn, en Oddný Harðardóttir flokkssystir mín stillti sér upp á milli okkar og kom þannig í veg fyrir óþægilega flokkadrætti.“
