„Ég held að þetta sé bara eins og að sofna og að það verði eins og það var áður en maður varð til. Mér finnst líka svo fallegt til þess að hugsa að lífsorkan sem er inni í mér er ekkert aðskilin öllu öðru lífi á Jörðinni. Þetta er allt ein risastór, endalaus hringrás og allt heldur áfram, það er enginn endir og það er ekkert upphaf. Lífið fer úr einum líkama og aftur út í Jörðina,“ segir Una Torfadóttir aðspurð hvað taki við eftir dauðann. Viðtalið við Unu birtist í nýju helgarblaði Mannlífs en þar talar hún um tónlistina, frægðina og baráttuna við krabbameinið. Aðspurð hvort hún óttist að krabbameinið skjóti aftur upp kollinum segir hún það fylgja henni.
„Jú, það bara fylgir manni, sko. Ég fer regluleg í segulómun til að athuga hver staðan er og það er alltaf svolítið erfitt. Maður einhvern veginn er aftur kominn í sömu spor og maður var í þegar ég var veik og það er alltaf svolítið skrítið. Það er líka alltaf góð tilfinning að vita að það er alltaf verið að fylgjast með og ef eitthvað kemur upp aftur er miklu betra að það sé fylgst með því og hægt að grípa inn í, en já, það er erfitt.“ Viðtalið við Unu má lesa í heild sinni hér.