Örlög egypsku fjölskyldunnar sem nú er á flótta á Íslandi eru rakin til þess að Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir dómsmálaráðherra vill ekki sveigja reglur og koma til hjálpar. Hinn pólitíski kaleikur er þó ekki hennar. Það reiknar enginn með því að ráðherra Sjálfstæðisflokksins sýni sérstaka manngæsku þar sem kemur að flóttafólki. Sjálfstæðisflokkurinn er í samkeppni við Miðflokkinn um að gera ekkert umfram nauðsyn til að létta flóttafólki og hælisleitendum lífið. Báðir flokkarnir daðra við þjóðernishyggju og róa á þau mið, mismunandi ákveðið þó. Kærleikur til hennar landlausu hefur legið hjá Vinstri grænum, Samfylkingu og að einhverju marki hjá nýja Framsóknarflokknum.
Katrín Jakobsdóttir forsætisráðherra hefur í gegnum tíðina verið andlit „góða fólksins“. Það er fólkið sem vill gera langt umfram skyldu til að létta líf hælisleitenda og annarra flóttamanna. Katrín hefur raunar sagt sjálf að hún láti sig miklu varða velferð barna. En það var fyrir kosningar. Þau undur og stórmerki gerðust að Vinstri grænir lögðust í eina sæng með höfuðóvininum, Sjálfstæðisflokknum. Ríkisstjórn rjúpunnar og fálkans varð til. Gjaldið var að VG fengi forsætisráðuneytið og að höfuðpáfinn, Steingrímur J. Sigfússon yrði forseti Alþingis.
Aðrir hröktust af skútunni
Hegning hinna róttæku var sú að verða að veita Bjarna Benediktssyni uppreist æru og tryggja hopnum áfram lyklana að fjárhirslum ríkisins. Bjarni er einn umdeildasti stjórnmálamaður Íslands. Spor hans liggja víða um þann refilsstig sem þræðir og bræðir saman stjórnmál og viðskipti. Vinstrimenn á borð við Kolbein Óttarsson Proppé og Svandísi Svavarsdóttur skrifuðu upp á samstarfið og þar með hæfi Bjarna til að höndla með almannafé og eigur ríkisins. Aðrir hröktust af skútunni og létu ekki glópagullið byrgja sér sýn. Þingmennirnir Rósa Brynjólfsdóttir og Andrés Ingi Jónsson sögðu sig frá hinni nýju ríkisstjórn. Stjórnarsamstarfið hefur þó sumpart verið farsælt á viðsjárverðum tímum. Fátt hefur heyrst af óeiningu. Katrín hefur haldið velli; fram að þessu.
Sjálfstæðisflokkurinn hafði gefið frá sér appelsínugula viðvörun
En nú er allt á suðupunkti innan Vinstri grænna. Góða fólkið, sem lét tilleiðast að lengja pólitískt líf Bjarna Benediktssonar, er ævareitt vegna framkomu og miskunnarleysis Katrínar gagnvart egypsku fjölskyldunni sem nú er á flótta undan ríkisstjórn Íslands og ríkisstjórn Egyptalands. Sá beiski bikar sem Katrín þarf nú að bergja á er kominn á borð hennar. Fólk, sem hefur reynst henni sauðtryggt, í gegnum þykkt og þunnt, hefur fengið nóg og leggur á flótta. Vinstri grænir eru komnir inn að miðju stjórnmálanna og fjöldi félaga finnur ekki lengur farveg fyrir skoðanir sínar þar og er horfinn á braut.
Katrín gaf upphaflega til kynna að hún myndi tryggja farsæld Egypytanna. Eftir ríkisstjórnarfund var allt annað uppi á teningnum og hún sagði að fylgja yrði lögum og reglum. Sjálfstæðisflokkurinn hafði gefið frá sér appelsínugula viðvörun. Forsætisráðneytið og stóll Steingríms J. var að veði. Ekkert pláss var lengur fyrir þá mannúð sem Vinstri grænir vilja vera þekktir fyrir. Og ráðherrar góða fólksins lutu enn í gras.
Sjálfstæðisflokkurinn er ágætur til sinna verka á meðan hann heldur sig við yfirlýsta stefnu. Sama er uppi á teningnum varðandi aðra flokka. Þeir boða stefnu og eiga að standa við hana. Meinið í íslenskum stjórnmálum liggur þarna. Menn segja eitt og gera annað. Ekki fara saman orð og athafnir. Kærleikurinn til flóttafólks er aðeins í orði en ekki á borði. Þegar stund þess sannleika er runnin upp þá hrannast upp óveðursskýin.
Sú hætta er raunveruleg að fylgið hrynji af VG og færist yfir á Samfylkinguna og Sósialistaflokkinn. Kjósendur hafa fyrirgefið VG upphafningu Bjarna, dekur við stóriðju, fiskeldi og annað sem þykir umhverfinu óhollt. En þegar látið er viðgangast að sparkað sé í flóttafólk er komið inn að hjörtum kjósenda VG. Flótti egypska flóttafólksins innan Íslands er kornið sem fyllir mælinn og svik. Ögurstund Katrínar er að renna upp.
Uppfært: Rósa Björk Brynjólfsdóttir hefur einnig sagt skilið við VG.